Na wieki razem - Anastazja

Katan trzymał się za bok, strumień szkarłatnej cieczy wsiąkał w ubranie. Rzucił sie na niego zapomniał o wszystkim czego uczyli go w wojsku. Emocje wzięły górę. Teraz przyszło mu za to zapłacić.
-Ohhhh czyżbym zrobił coś nie tak? A teraz głupcze popatrzysz jak zarzynam tą małą sukę. - Rzekł podchodząc i chwytając Anastazję przystawił jej skalpel go gardła podnosząc ją do góry.
-Szkoda że nie popatrzysz jak twój chłoptaś stanie się bezrozumnym warzywkiem.... szkoda wielka szkoda. - Rzekł spokojnie.

Anastazja tak rozglądała się, co by tu zrobić. Zauważyła nóż, narzędzie tortur. Kopnęła go w czułe miejsce {XD} a on się przesunął dalej, szybko zaś pobiegła po nóż i chwyciła w rękę, trzymając go tak, że jakby podszedł, w każdej chwili mogła go wbić w każde miejsce.
-Nie podchodź, bo użyję... rzekła.

-A cóż taka mała słodka dziewczyneczka może mi zrobić, co? Zapytał zbliżając się do niej niebezpiecznie.
-Ona może nic ale nie zapominaj o mnie! - Wrzasnął Katan po czym z poziomu ziemi na której siedział uderzył go po nogach jakimś prętem który znalazł na ziemi.
Stain zgiął się i upadł ale tym samym miał okazję chwycić i wyrwać narzędzie Katanowi.

-Ja mogę zrobić Ci wiele, nie obawiaj się. powiedziała. Sama zaś miała świetną okazję, by zrobić mu krzywdę. Podeszła, złapała za ręce by nie mógł jej złapać za nogi i udeptała mu brzuch, jednym, szybkim ruchem. Aż kaszlnął.
Spojrzała mu w oczy:
-Nadal wątpisz? uśmiechając się szyderczo i nonszalancko.

-Ana uważaj to szaleniec! - Wrzasnął Katan gdy Stein po ciosie od Anastazji uśmiechnął się jak opętany.
-Wątpię. Rzekł wyrywając swoje dłonie w których trzymał metalowy pręt zabrany Katanowi, którego dziewczyna mu nie odebrała. Zamachnął się i uderzył ja z całych sił nim w żebra tak że Ana aż upadła na metalowy stół za sobą na którym leżał Kyoishi. Ledwo mogła złapać oddech, oby tylko jej nie złamał żeber.

Anastazja leżała. Kiedy już złapała oddech, dyszała. Spojrzała szalenie na wroga. Walczyła ze świadomością, nie chciała się zmieniać w Krwawą Panią. Nikt tego nie chciał. Bo razem ze Steinem na policji będzie. Coś leżało na podłodze za nią. Aha! To był skalpel który wyrzuciła. Wzięła go w rękę, praktycznie ledwo nią władała. Uniosła się, trzymając o żebra. Chwiała się, wyglądała, jakby była na ostatkach sił- i taka była. Spojrzała na Katana i pokazała mu skalpel. Gdy Stein się nie ruszał, rzuciła go w jego ciało tak, że wbił mu się w rękę.

-Ty mała kurwo! - Wrzasnął profesor czując że skalpel wbił mu się w rękę. Od razu odruchowo uderzył Anastazję w twarz tak że jej usta zalały sie krwią, nie straciła może żadnego zeba ale przypadkowo przygryzła sobie wargę.
-Żarty się skończyły! Wrzasnął po czym sięgnął po strzelbę i wymierzył nią w oszołomiona ciosem Anastazję.
Wszystko mogło się skończyć tragicznie gdyby nie fakt że w tym momencie do piwnicy wpadli funkcjonariusze z Rocielem na czele.
-Rzuć to! - Wrzasnął jeden z policjantów. Profesor spojrzał spokojnie na niego po czym odłozył broń.
-Ależ panowie co tak agresywnie... jestem naukowcem... przeprowadzam tu tylko mały eksperyment. - Odrzekł profesor głosem opanowanym aż do bólu.
-To sobie teraz przeprowadzisz eksperymenty w więzieniu... a bedziesz miał na to dużo czasu. - Rzekł funkcjonariusz zakuwając profesora.
Roshiel od razu podbiegł do Anastazji.
-Co ten potwór ci zrobił? Zaraz cię opatrzymy na zewnątrz jest karetka. - Rzekł do niej spokojnie i czule.
-A mną to się nie zainteresujesz co stary pryku! - Wrzasnął wkurzony Katan próbując zatamować krwawienie.
-Ty sam możesz zawlec swoje 4 litery do karetki... w końcu jesteś starym żołnierzem... zawsze to powtarzasz. - Drażnił się z nim profesor. Po czym spojrzał na Katana i Anastazję.
-Dobrze się spisaliście. - Uśmiechnął sie do nich.

Anastazja była dość słaba.
-A co z Kyoishim i Noaru...? spytała, jąkając się. Trzymała się ciągle za żebra. -Tej zboczeniec żebra mi chyba złamał... wyjąkała.

-już dobrze, najpierw zajmę się tobą. - Rzekł spokojnie pomagając jej wstać i wyjść z piwnicy. Na zewnątrz zajęli się nią sanitariusze. Jeden z sanitariuszy pomógł wyjść Katanowi z piwnicy i zajął się opatrzeniem jego ran.
Srebrnowłosy służbista uśmiechnął się mimo wszechogarniającego ich teraz chłodu oraz upływu krwi.
-Byłaś dzielna mała. - Rzekł do Anastazji poklepawszy ją po głowie.
Po chwili Roshiel wyszedł z domu niosąc nie przytomnego Kyo na rekach. Noaru nic nie było sam wyszedł i gdy tylko nikt nie patrzył zniknął. Najprawdopodobniej uciekł do domu, nie chcąc się z tego wszystkiego tłumaczyć policji.

-No co, wątpił, że mu nic nie zrobię, to ma! zaśmiała się. Chociaż bolały ją żebra, i tak nie powstrzymała śmiechu. Kiedy spojrzała na Kyo, spytała -Nic mu nie będzie? po czym spojrzała błagalnie na sanitariuszy. Kiedy widziała, jak Noaru ucieka, po prostu miała na niego haka- taki wyluzowany był!

-Nic mu nie będzie, podali mu jakieś środki usypiające. Na szczęście cała ta maszyna nie zrobiła mu większej krzywdy. Ale przez parę dni może się słabo czuć i nie powinien się przemęczać. - Odpowiedział sanitariusz.
Sanitariusze opatrzyli Anastazję po za rozwaloną wargą, mnóstwem siniaków i obolałymi acz na całe szczęście nie złamanymi żebrami nie miała większych ran.
Po wszystkim Roshiel odwiózł Anastazję i Kyo do domu. Położył chłopaka na łóżku.
-Wiem że nic mu nie będzie. w końcu ma ciebie. - Rzekł pogodnie Roshiel po czym pożegnał się i wrócił do siebie zostawiając Kyo i Anastazję samych.
Sabi bardzo się ucieszyła ze obojgu nic nie jest, prawie sie biedaczka popłakała ze szczęścia widząc że wrócili. XD

Anastazja była obolała i trzymała się ciągle za żebra.
-Kyo nie powinien się przemęczać... oj mówię Ci... to była walka... wbiłam Steinowi skalpel w rękę. i się zaśmiała. -Nawet Katan mnie pochwalił i poklepał po głowie, dziwnie się czułam, ale się cieszę! i spojrzała Sabi w oczy. Uśmiechnęła się pogodnie. Oko miała podbite, no cóż, Stein tak ją mocno uderzył, kiedy to się wykazała. Z wargi wciąż ciekła krew, jednak mniej obficie.

Sabi przyniosła okład z lodu na oko i wargę.
-Lepiej już się połóż. Na szczęście jutro sobota to będziecie mogli oboje odpocząć. - Uśmiechnęła się dziewczyna wycierając łzy.
Sabi wróciła do siebie a Kyo spał kamiennym snem, położony tak jak zostawił go profesor.

Anastazja puściła żebra i trzymała okłady. Patrzała się bezsensownie w sufit, ale cóż, co innego miała robić? Czekała jednak, aż Kyo się wybudzi i będzie mogła mu opowiedzieć co się stało, na pewno się zdziwi, jak się dowie, że Katan pomógł w obronie i walce o życie Kyo i Noaru.

Było już późno, Kyo na pewno nie obudzi sie już tego dnia. W końcu Anastazja udała sie do łóżka żeby nie przedłużać i zasnęła przy Kyo.

Odcinek drugi - "Ciepły dom dla mordercy"

A w tym odcinku dowiemy się :

-Jakie sekrety skrywa dom Kyo
-Czy Kyoishi ma sąsiada Tima.
-Listy Mao?
-Po Zielonej Górze grasuje morderca
-Z kim rozmawia Sabi?
-Co się stało z Noaru?
-Czy każdy zasługuje na drugą szansę?
-Czy Anastazja będzie potrafiła okazać serce drugiej istocie ludzkiej po za Kyo?
-Nowa wykładowczyni na miejsce Staina?
-Straszny los profesora Steina.
-Co łączy Roshiela i Katana?
-Co planuje Alicja?
-Czy Kyo kiedyś dowie się o mrocznej stronie swej ukochanej?

Tego wszystkiego a nawet więcej dowiecie się już w tym odcinku.

W końcu nastał upragniony poranek, leki nasenne przestały działać. Kyo obudził się z wielkim bólem głowy i kapciem w ustach. Złapał się za głowę a pierwsze co przed sobą zobaczył to Kuro który stwierdził że Kyo jest ciepłym i wygodnym miejscem do spania.
-Boże, co sie wczoraj działo... takiego kaca to ja już od lat nie miałem. - Mruknął wyczerpany.

-Cicho... nie możesz się przemęczać... cóż... Stein jest mordercą. Wiesz jaka tam walka była? Tragiczna... dobrze, że policja wtargnęła w samą porę, bo Stein strzeliłby we mnie, bo wbiłam mu skalpel w rękę, który najpierw tkwił w ciele Katana. Tak, Katan walczył wraz ze mną wytłumaczyła zwięźle. Wzięła Kuro i położyła na kanapie, a sama usadowiła się obok Kyo. -Nie martw się... już wszystko dobrze... martwiłam się o Ciebie. wyznała. Jej oko było nadal podbite i zostały jeszcze ślady krwi na ustach Anastazji, ale to jej nie przeszkadzało. Złapała obiema rękoma rękę Kyo, jedną co trochę gładząc włosy aż po twarz.

Kyo zrobił wielkie oczy, zamrugał kilkukrotnie nie dowierzając w co słyszy.
Przez dłuższą chwilę milczenia próbował to sobie poskłada jakoś do kupy, ale każde kolejne wypowiadane przez Anastazję zdanie zdawało się coraz bardziej to utrudniać. Stein był mordercą? Walczyli? Jego wuj pomagał? Nie! To musi mu się śnić.
-Co? Nie ma mowy że w to uwierzę! Pamiętam tylko że piłem herbatę u profesora Steina i opowiadałem u o swoich odkrycia a potem.... ciemność. - Mruknął po czym zakrył twarz rękoma opadając ponownie na łózko.

-Nie wierzysz mi? To może uwierzysz Rocielowi i Katanowi oraz policjantom. Piłeś herbatę, ha? I potem leżałeś przykuty do zimnego, metalowego stołu a Noaru siedział przywiązany do krzesła obok Ciebie. Nie widać po mnie, jaka to była walka? Dostałam prętem w żebra! trochę się zbulwersowała, ale wzięła wdech. -Stein będzie siedział w więzieniu. Może teraz uwierzysz. powiedziała.

-Noo dobra wierzę, wierzę... ale to wszystko jest takie nieprawdopodobne. W jednym momencie siedzisz sobie i pijesz herbatę a w drugim próbują cię przerobić na maszynę. Tragedia.... nie weim co brałem ale nie róbmy tego wiecej. Wazne że to już koniec. - Rzekł po czym przytulił ją do siebie i pocałował w policzek by nie zranić jej wargi.
-Ważne że to koniec i wszystko dobrze się skończyło. I może mój wuj nie jest totalnym kretynem bez serca... ale to tylko może.
Resztę dnia przeleżeli w wyrku oglądając telewizję. Kilkukrotnie w wiadomościach pojawiała się wiadomość o tym iż w Zielonej Górze grasuje niebezpieczny morderca. Prosili aby uważać. Parę osób zaginęło bez wieśći, 3 trafiło do szpitala z ciężkimi obrażeniami.
-Lepiej nigdzie nie wychodź dobrze? Nie chciał by ci sie coś stało.

-Dobrze, nigdzie nie idę. i przytuliła się do Kyoishiego.
-Katan nawet pogłaskał mnie po głowie i powiedział "Byłaś dzielna mała". To było dziwne, ale jakieś takie... mniej zimne. powiedziała i się zaśmiała. Anastazja złapała za rękę Kyoishiego i opierała się o jego ramię.
-To było naprawdę dziwne... ale wiesz... teraz Ty możesz zarobić na tym projekcie. Gratuluję. Mój matematyk. i przytuliła się do niego, zamykając oczy. Wciąż bolały ją żebra i oko, ale było lepiej. Anastazji było ciepło. Oplotła własną nogą nogę Kyoishiego i się do niego przytuliła.

-To dobry pomył, ale musiał bym odzyskać dane z domu Steina a nie jestem pewien czy chce tam wracać. - Rzekł zamyślony. - Ale skoro go zamknęli to chyba nic mi już nie grozi.
Przerzucał spokojnie kanały.
-Tyko ty nigdzie nie chodź nocami ok? Martwił bym się. Ale no popatrz jakiś psychopata krąży po naszych ulicach, kto by przypuszczał. Jeszcze do wczoraj nie wierzyłem że takie rzeczy dzieją sie w tym mieście. Dziś już uwierzę we wszystko. - Zaśmiał się nieco ponuro.
-To aż niewiarygodne ze mój wuj zainteresował sie moim losem. Chyba trzeba będziemy podziękować, jemu i profesorowi Roshielowi.

-Swoją drogą Katan też jest ranny. powiedziała. -Dzwoniłam do niego, najpierw się nie przejął, ale potem zadzwonił Rociel z jego komórki no i pojechaliśmy tam do Steina, Noaru strasznie się wydarł a przed tym Katan wdepnął coś w śniegu i to była chyba Twoja komórka, potem wyważył drzwi i się zaczęło... i przerwała. -Ale... już powinno być dobrze. Wiesz, że rzekoma ciocia Mao, to była sekretarka wynajęta przez Steina? spytała. -Eh, obiecaj mi, że nigdy już mnie tak nie zmartwisz. Proszę. miała załamany głos.

-Ja tylko chciałem zapewnić nam dostanie życie to wszystko. Przepraszam nie myślałem że tak wyjdzie. Kto mój przewidzieć że Stein to psychopata. Wiesz co? Pójde do wuja i Roshiela podziękuję im za to i zobaczę jak się miewa mój wuj. A ty zostań w domu i pozamykaj wszystkie drzwi i okna nie chcę by coś ci się stało.
Było już około 16 bliżej 17 a niebo robiło sie coraz bardziej pochmurne.
Kyo wyszedł na spotkanie z Katanem.
Tym czasem Sabi właśnie wracała z zakupów.
-Ana... Ana jesteś w domu? Mogła byś mi pomóc z zakupami? Zapytała dziewczyna cała obładowana torbami. Stała w drzwiach i nie miała ich jak zamknąć wiec postanowiła wnieść torby i za chwilę je zamknąć lecz wtedy przez drzwi wybiegł Black pognał za czymś w śnieg.
-O nie! Wracaj kotku! - Krzyknęła Sabi ale zwierzak ani myślał posłuchać.