Na wieki razem - Anastazja

-Jasne że może być, co tylko sobie zażyczy moja księżniczka i pani mego serca. - Zaśmiał się słodko po czym ruszył w stronę drzwi udając że chce ją wynieść.
-A teraz zaniosę cię aż do samej restauracji, żebyś sobie pięknych bucików nie ubrudziła. - Zaśmiał się i czekając na jej reakcję.

Ana uśmiechnęła się szczerze na kochane słowa Kyoishiego, po chwili go pocałowała. Na jego kolejne słowa zaśmiała się i rzekła: -Pfff, ale śmieszne! uśmiechając się wesoło i patrząc w jego oczy.

Kyo zamówił taksówkę żeby nie musieli iść w tym śniegu, i jk powiedział tak zrobił wyniósł ją za próg domu. Jednak zaraz postawił ją na ziemi, nie ryzykował by schodzenia z nią po nieco oblodzonych stopniach prowadzących na podwórko przed domem.
Po paru minutach byli na miejscu. Kyo otwierał przed nią drzwi i odsunął krzesło by mogła usiąść jak prawdziwy gentleman.
-To na co miała by ochotę moja księżniczka? - Dopytywał gdy podano kartę dań.

Dziewczyna nosiła balerinki ze względu na to, że nie lubiła szpilek, gdyż po nich strasznie bolały ją nogi i musiałaby je zaraz zmieniać. Do tego była w miarę wysoka, więc nie było jej potrzebne być wyższą, a zresztą przy takiej pogodzie nie warto cudować z ubiorem i dodatkami.
Ana w taksówce wyglądała przez okno, rozmawiała czasem z Kyo. Gdy wyszli, ucieszyła się postawą i kulturą chłopaka, zresztą wiedziała, że taki jest. Kiedy dostała do ręki kartę, ujrzała ogromny spis różnych dań, jednocześnie dość drogich, ale na pewno smacznych. Wiele smaków nie kojarzyła i nie jadła, więc chciała spróbować czegoś smacznego. Początkowo przeglądając kartę zupełnie nie miała pojęcia co wybrać, wszystko wyglądało kusząco.
-Hmm... tu wszystko wydaje się kuszące. Wiele dań nie próbowałam. zastanowiła się przez chwilę. -A Ty co wybierasz? Może wezmę to samo co Ty, bo nie mogę się zdecydować. rzekła uśmiechając się w jego stronę słodko i kładąc kartę menu oczekując na odpowiedź Kyo.